کسانی که در نقش مصاحبهکننده یا مصاحبهشونده در فرایند جذب و استخدام یک سازمان حضور داشتهاند، با حساسیتهای این مرحله آشنایی دارند. مصاحبه شغلی یکی از کلیدیترین ابزارها برای تصمیمگیری درباره انتخاب نیروی انسانی به شمار میرود.
با این حال، این مرحله حساس میتواند بهسادگی تحت تأثیر خطاهای شناختی، پیشداوریها یا برداشتهای نادرست قرار گیرد. خطاهای مصاحبه احتمال انتخاب نادرست را افزایش میدهند و ممکن است منجر به از دست رفتن استعدادهای واقعی و تحمیل هزینههای اضافی به سازمان شوند.
شناخت دقیق انواع خطاهای مصاحبه برای هر مصاحبهگر، مدیر منابع انسانی یا کارفرما ضروری است. این آگاهی باعث میشود ارزیابیها واقعگرایانهتر، تصمیمگیریها عادلانهتر و نتایج نهایی اثربخشتر باشند.
در این مقاله، با مهمترین انواع خطاهای مصاحبه آشنا میشوید؛ از خطاهای شناختی گرفته تا اشتباهات رفتاری و ساختاری. همچنین میخوانید که چگونه با اصلاح روش مصاحبه، به انتخابی حرفهایتر و دقیقتر برسید.
انواع خطاهای شناختی در مصاحبه
خطاهای شناختی از شایعترین و تأثیرگذارترین انواع خطاهای مصاحبه هستند که غالبا بهصورت ناخودآگاه بر ارزیابی داوطلبان اثر میگذارند.
این نوع خطاها ریشه در پیشفرضهای ذهنی، کلیشههای فرهنگی، تجربیات شخصی یا حتی برداشتهای آنی مصاحبهگر دارند و در صورت عدم آگاهی یا کنترل، میتوانند منجر به تصمیمگیریهای غیرمنطقی و ناعادلانه شوند.
یکی از رایجترین این خطاها، خطای هالهای است؛ زمانی که یک ویژگی مثبت یا منفی، مثل ظاهر مرتب یا تسلط کلامی، تمام ابعاد ارزیابی را تحتتأثیر قرار میدهد. فرد ممکن است فقط بهخاطر یک ویژگی، شایستهتر یا نالایقتر از واقعیت به نظر برسد.
اثر نخستین نیز زمانی رخ میدهد که ارزیابی داوطلب فقط بر پایه چند دقیقه اول مصاحبه شکل بگیرد و سایر بخشها نادیده گرفته شوند. در مقابل، اثر تازگی باعث میشود پاسخهای انتهایی در ذهن مصاحبهگر برجستهتر باقی بماند و بر تصمیم نهایی غالب شود.
همچنین، سوءگیری تأیید زمانی ایجاد میشود که مصاحبهگر بهدنبال شواهدی باشد که فرض اولیهاش را درباره داوطلب تأیید کند و اطلاعات متضاد را نادیده بگیرد.
کلیشهسازی نیز یکی دیگر از خطاهای مصاحبه است که فرد را نه بر اساس شایستگی، که براساس برداشتهایی مثل قومیت، لهجه، جنسیت یا سابقه تحصیلی قضاوت میکند.
شناخت این خطاهای مصاحبه و آگاهی از تأثیر آنها، نخستین گام در جهت اصلاح فرآیندهای ارزیابی، بهکارگیری استانداردهای علمی و تضمین عدالت در تصمیمگیریهای استخدامی است.
آموزش مصاحبهگران و طراحی ساختارهای ارزیابی شفاف، راهکارهای مؤثری برای کاهش این خطاها به شمار میروند.
خطاهای مصاحبهکننده
خطاهای مصاحبهکننده از مهمترین عوامل کاهش دقت و اعتبار فرآیند استخدام هستند. وقتی فردی که مسئول ارزیابی داوطلب است دچار سوگیری، بیبرنامگی یا تصمیمگیری احساسی میشود، کل فرآیند انتخاب زیر سؤال میرود و ممکن است افراد شایسته کنار گذاشته شوند.
نبود آمادگی کافی مصاحبهکننده
زمانیکه مصاحبهکننده پیش از جلسه اطلاعات کافی درباره شغل یا رزومه داوطلب نداشته باشد، ارزیابی نادرستی شکل میگیرد. این ضعف آمادگی یکی از پایهایترین خطاهای مصاحبه محسوب میشود.
نداشتن استانداردهای ارزیابی
نبود شاخصهای مشخص برای سنجش مهارتها و ویژگیهای داوطلب، تصمیمگیری را سلیقهای و غیرقابل اعتماد میکند. این وضعیت باعث میشود داوطلبان در موقعیتهای مشابه، با معیارهای متفاوت ارزیابی شوند.
عدم تمرکز در جلسه مصاحبه
حواسپرتی، بررسی همزمان تلفن یا پروندهها، یا بیتوجهی به پاسخهای داوطلب، روند ارزیابی را مخدوش میکند. چنین خطاهای مصاحبه احتمال قضاوتهای نادقیق و ناعادلانه را افزایش میدهد.
تصمیمگیری شتابزده
برخی مصاحبهکنندگان در همان دقایق اول نظر نهایی خود را شکل میدهند و ادامه جلسه صرفا به تأیید همان پیشفرض اختصاص مییابد. این رفتار باعث حذف شانس ارزیابی منصفانه میشود.
تأثیر شباهت یا تشابهگرایی
وقتی داوطلب شباهتی با مصاحبهکننده در پیشزمینه تحصیلی، محل تولد یا علایق شخصی دارد، ارزیابی تحت تأثیر قرار میگیرد. این خطا موجب ترجیح افراد مشابه بهجای افراد شایستهتر میشود.
برای کسب اطلاعات بیشتر از خدمات جذب و استخدام کلیک نمایید.
خطاهای مصاحبهگر
بخشی از مجموعه خطاهای مصاحبه هستند که مستقیما به داوطلب یا همان متقاضی شغل مربوط میشوند.
برخلاف تصور عمومی که معمولا مصاحبهکننده را مسئول اصلی ارزیابی میداند، نقش مصاحبهگر نیز در موفقیت یا شکست یک مصاحبه کاری، بسیار پررنگ است. بسیاری از فرصتهای شغلی تنها به دلیل اشتباهات قابل اجتناب متقاضی از دست میروند.
ناآگاهی نسبت به موقعیت شغلی
یکی از رایجترین خطاهای مصاحبهگر، نداشتن اطلاعات کافی درباره شرکت، وظایف شغلی و نیازهای سازمان است.
این ناآگاهی باعث میشود پاسخها سطحی، نامربوط یا غیرمؤثر باشند و داوطلب ناتوان از ایجاد ارتباط مؤثر با مصاحبهکننده شود.
رفتار و ظاهر غیرحرفهای
رفتارهایی مانند دیر رسیدن، پوشش نامناسب، صحبت کردن با لحنی نامتعارف یا استفاده از اصطلاحات غیررسمی، از دیگر خطاهای مصاحبهگر هستند.
این خطاهای مصاحبه باعث کاهش اعتماد مصاحبهکننده به داوطلب میشوند و احتمال رد شدن او را بالا میبرند.
پاسخهای کلیشهای یا مبالغهآمیز
مصاحبهگرانی که بهجای ارائه تجربههای واقعی، از پاسخهای از پیش آماده یا اغراقآمیز استفاده میکنند، ممکن است اعتماد مصاحبهکننده را از دست بدهند. این هم یکی دیگر از خطاهای مصاحبه است که میتواند فرصت استخدام را از بین ببرد.
نداشتن تمرکز و آمادگی ذهنی
در برخی موارد، مصاحبهگر بهدلیل استرس، بیخوابی یا عدم تمرین قبلی، در جلسه تمرکز کافی ندارد و قادر به برقراری ارتباط مؤثر یا پاسخگویی دقیق نیست. این شرایط نیز یکی از خطاهای مهم مصاحبه محسوب میشود.
خطای اثر هاله ای
این خطا هنگامی رخ می دهد که ارزیاب بیش از اندازه تحت تاثیر یک ویژگی فرد قرار گیرد.
راه اصلی پیشگیری از این خطا این است که هر یک از صلاحیتهای مورد نظر در استخدام را جداگانه ارزیابی کرده و برای هر یک از آنها امتیازهای جداگانه منظور نمائیم.
خطای گرایش به مرکز
بسیاری از ارزیابان مایل نیستند (یا نمی توانند) افراد را بسیار قوی یا بسیار ضعیف ارزیابی نموده و همه را در رده متوسط ارزیابی مینمایند.چنین ارزیابهائی معمولا قادر به متمایز نمودن افراد از یکدیگر نمی باشند .
خطای هم سنجی
این خطا هنگامی رخ می دهد که ارزیاب افراد را با یکدیگر (نه با استاندارد و یا مقاسهای نیاز شغل) مقایسه میکند.افراد در نتیجه این ارزیابی به شکل غیر واقعی ضعیف یا قوی قلمداد می شوند.ارزیابان باید در هنگام برخورد با افراد بسیار قوی یا بسیار ضعیف کاملا هوشیار باشند تا از این خطا مصون بماند.
خطای سهل گیری / سخت گیری
این خطا میل دائم یک فرد به ارزیابی سخت گیرانه یا سهل گیرانه است و در مقایسه با نتایج ارزیابی دیگر ارزیابان می توان به آن پی برد.
سوالات متداول:
در مسیر استخدام و انتخاب نیروی انسانی، درک درست از خطاهای مصاحبه یکی از عوامل کلیدی برای ارتقاء کیفیت تصمیمگیری است. پرسشهای زیر به نکاتی میپردازند که در بخشهای دیگر مقاله کمتر به آنها پرداخته شده و کمک میکنند تصویر کاملتری از خطاهای مصاحبه بهدست آورید.
بسیاری از خطاهای مصاحبه ناشی از رفتار، آمادهسازی یا نحوه پاسخدهی مصاحبهگر، داوطلب، است و فقط به طرف مصاحبهکننده محدود نمیشود.
زیرا شناسایی صرف کافی نیست؛ اجرای استانداردها، پیادهسازی ارزیابیهای چندلایه و فرهنگسازی در منابع انسانی نیز ضروری است تا خطاهای مصاحبه کاهش یابد.
بسیاری از خطاهای مصاحبه مانند تعصب ناخودآگاه یا اثر نخستین برداشت، بدون آگاهی فرد در ارزیابیها دخالت میکنند و همین مسئله خطرناکتر است.
تحلیل دادههای پس از مصاحبه، بازبینی فیلم یا گزارش جلسه و مقایسه چند ارزیاب میتواند نشانههایی از وجود یا نبود خطاهای مصاحبه را مشخص کند.